Wat zijn voorbeelden van formele en informele groepen?

Voorbeelden van formele groepen of formele organisaties in de samenleving zijn onder meer militaire eenheden, bedrijven, kerken, rechtbanken, universiteiten, sportteams en liefdadigheidsinstellingen. Formele organisaties duiden een sociaal systeem aan dat wordt gedefinieerd door duidelijk omschreven regels, normen en doelen. Bovendien hebben formele groepen verschillende sets en subsystemen die werken om deze doelen te bereiken, die variëren van korte tot lange termijn.

Informele groepen daarentegen zijn groepen die op meer natuurlijke wijze zijn gevormd op basis van vriendschap of gedeelde interesses. Vaker wel dan niet zijn ze gericht op sociale interactie en zijn ze niet gereguleerd voor het soort formele hiërarchieën dat vaak formele groepen aanstuurt.

Formele groep

Formele groepen zijn ontworpen om mensen te verenigen, zodat ze kunnen samenwerken om een ​​bepaald doel te bereiken. Ze worden meestal gevormd door een organisatie en omvatten een hiërarchische structuur. In principe betekent dit dat iedereen een duidelijk omschreven rol heeft in de groep.

Bovendien weet iedereen wie de leiders zijn en hoeveel gezag elk individueel groepslid wel of niet heeft als het gaat om het nemen van beslissingen. Ongeacht waar elk individu in de hiërarchie van een formele groep past, is iedereen duidelijk over de banen of taken waarvoor hij of zij verantwoordelijk is. Bovendien opereren formele groepen volgens een reeks regels die elk lid van de groep heeft afgesproken te volgen.

Kenmerken van formele groepen

Bovendien opereren formele groepen doorgaans meer langs professionele lijnen, waarbij de positie van elke persoon in de groep belangrijker is dan hun persoonlijkheid of interesses. Hoewel het zeker fijn is als mensen binnen een formele groep aangename persoonlijkheden of gemeenschappelijke interesses hebben, is het gebruikelijk dat formele groepen bestaan ​​uit mensen uit alle lagen van de bevolking die anders misschien niet met elkaar omgaan.

Een formele groep kan doorgaans worden geïdentificeerd aan de hand van gemeenschappelijke kenmerken. Hoewel ze in sommige situaties enigszins kunnen variëren, hebben formele groepen de neiging eigenschappen te delen, zoals:

• De groep wordt bewust gevormd in plaats van causaal of vrijwillig.
• Sommige groepsleden kunnen vrienden worden, maar over het algemeen functioneert de groep via professionele relaties.
• Formele groepen hebben duidelijk gedefinieerde structuren, inclusief gezagsposities en regels.
• De groep richt zich meer op de rol of positie van elk lid dan op hun persoonlijkheid.
• Er is minder vrijheid in formele groepen, omdat groepsleden onder toezicht staan ​​van managers, leiders of bazen.
• Formele groepen beschikken vaak over een officieel communicatiemiddel.

Soorten formele groepen

Er zijn verschillende soorten formele groepen en elk wordt meestal gedefinieerd door zijn doel of structuur.

Sommige van dit soort groepen zijn onder meer:

CommandogroepenDeze worden gevormd door leden die allen aan dezelfde persoon rapporteren. Een groep medewerkers die allemaal voor dezelfde manager werkten en aan dezelfde manager rapporteerden, zou bijvoorbeeld als een commandogroep worden beschouwd. Taakgroependie bestaan ​​uit mensen die allemaal bij elkaar zijn gebracht om een ​​bepaalde taak te voltooien. Taakgroepen kunnen zowel binnen als buiten een formele werkomgeving worden ontwikkeld en zijn alleen bedoeld om te blijven bestaan ​​totdat de taak is voltooid. Commissiesdie bestaat uit een groep mensen die gekozen zijn. Meestal komen commissies voort uit een grotere groep en worden ze gevormd om bepaalde kwesties aan te pakken of collectieve beslissingen te nemen.

Voorbeelden van formele groepen

Er zijn veel verschillende soorten formele groepen in de samenleving, sommige zijn opgericht voor het bedrijfsleven en andere om doelen te bereiken die niets met winst te maken hebben. Hoewel elk van deze groepen een duidelijk gedefinieerde reeks regels en een gezaghebbende structuur heeft, zijn sommige veel strenger dan andere.

De militaire overheid, het rechtssysteem, scholen en universiteiten, bedrijven en bedrijven zijn bijvoorbeeld allemaal voorbeelden van formele groepen. Aan de andere kant geldt dat ook voor kerken, sportteams, sociale actiegroepen en liefdadigheidsinstellingen. Hoewel elke groep zijn eigen regels en voorschriften heeft, zijn ze allemaal ontworpen om het beste weer te geven wat de organisatie wil bereiken.

Informele groep

Informele groepen worden vrijwillig gevormd door mensen met dezelfde interesses en zijn meer gebaseerd op vriendschap dan op welke regels dan ook. Dit soort groepen worden op natuurlijke wijze gevormd en door mensen die zich er op vrijwillige basis bij willen aansluiten.

In tegenstelling tot een formele groep bestaan ​​er zelden informele groepen om een ​​bepaald doel te bereiken, behalve zaken als het bereiken van een gevoel van verbondenheid en gemeenschap onder de groepsleden. Ze zijn doorgaans kleiner dan formele groepen die op basis van vrije communicatie opereren en zich meer bezighouden met persoonlijke relaties.

Terwijl formele groepen de nadruk leggen op de rol of taak van elke persoon in de groep, zijn informele groepen meer geïnteresseerd in interactie met elkaar op persoonlijk niveau. Het is niet nodig om je zorgen te maken over professionaliteit in een informele groep, maar er komen wel eens argumenten naar voren dat het aan de groepsleden is om onderling uit te werken.

Informele structuur

Hoewel er meestal geen gevestigde structuren bestaan ​​binnen een informele groep, ontstaan ​​ze soms wel op natuurlijke wijze. Als een lid van de groep bijvoorbeeld de neiging heeft om uitgesprokener te zijn, kan hij of zij op natuurlijke wijze de leider van de groep worden, ook al wordt dit nooit expliciet erkend door de andere leden van de groep.

Ook al zijn er binnen een informele groep geen geschreven of officiële regels, de persoonlijke dynamiek heeft de neiging zich op natuurlijke wijze te ontwikkelen. Ideeën als loyaliteit, eerlijkheid en wederzijds respect zijn bijvoorbeeld vaak zaken die in een informele groep vrienden worden geïmpliceerd. Niettemin gaan deze ideeën minder over vaste regels dan over gedeelde verwachtingen gebaseerd op de manier waarop leden van de groep met elkaar omgaan. Eventuele informele structuren die zich ontwikkelen zijn meestal gebaseerd op gedeelde gedachten, ervaringen en meningen.

Voorbeelden van een informele groep

Iedereen die ooit naar de middelbare school is geweest, heeft vrijwel zeker informele groepen uit de eerste hand meegemaakt. In de gemiddelde schoolomgeving zijn er tal van informele groepen, vaak kliekjes genoemd.

Deze groepen kunnen worden gevormd op basis van allerlei zaken, van gedeelde interesses tot het feit dat ze in dezelfde buurt zijn opgegroeid. Op volwassen niveau kunnen informele groepen worden gevormd onder mensen die regelmatig samen lunchen, in dezelfde sportschool trainen of geïnteresseerd zijn in dezelfde soorten sporten of activiteiten.

Informele groepen kunnen zich ontwikkelen op basis van een grote verscheidenheid aan factoren. Het belangrijkste dat dergelijke groepen echter echt bij elkaar houdt, is het element van hechte vriendschap. Bovendien bestaan ​​informele groepen uit mensen die zich bij elkaar op hun gemak voelen en die voldoen aan de menselijke behoefte aan steun van de gemeenschap en het gevoel ergens bij te horen.

Soorten groepsdynamiek

Net zoals er verschillende soorten formele groepen zijn, kunnen informele groepen ook verschillende vormen aannemen.

Sommige hiervan omvatten de volgende soorten groepen:

Belangengroepenworden gevormd door mensen die een vergelijkbare reeks – je raadt het al – interesses delen. Voorbeelden hiervan zijn een groep vrienden die samenkomen om voetbal te kijken, kaarten te spelen of elke week een nieuwe taal te leren. Hoewel ze vergelijkbare doelen hebben, zijn ze meestal niet zakelijk georiënteerd en meer gebaseerd op gemeenschap en plezier. Vriendschapsgroepenzijn ook vrij eenvoudig omdat ze worden gevormd door een groep vrienden. Deze individuen genieten vaak van soortgelijke activiteiten en hebben gemeenschappelijke waarden en interesses. Hun relaties draaien meestal niet om één bepaalde activiteit, maar gaan meer over het genieten van elkaars gezelschap.
• Referentiegroepen zijn groepen waartoe individuen behoren om zichzelf met anderen te vergelijken. Voorbeelden hiervan zijn leden van een countryclub die hun succesniveau ten opzichte van andere leden bepalen. Bovendien zijn families en religieuze groepen andere soorten gemeenschappelijke referentiegroepen die mensen gebruiken om te meten of hun eigen gedachten en waarden goed of fout zijn.