Zeus bezit als de oppergod van het Griekse pantheon veelzijdige persoonlijkheidskenmerken, waaronder een gevoel voor zorgeloosheid en een rol als handhaver van gerechtigheid voor zowel zijn medegoden als mensen. Maar als een god wordt Zeus in sommige Griekse legendes afgeschilderd als een speler die met mensen speelt en de levens van mensen ruïneert zonder enige aandacht voor zijn daden.
De kern van het karakter van Zeus is zijn positie als god; een standpunt dat de verschillen tussen goden en mensen afbeeldt als een kloof die onmogelijk te dichten is. Volgens de Griekse legende was Zeus getrouwd met Hera, maar was hij vaak ontrouw aan zijn zuster-vrouw en verwekte hij talloze halfgod-nakomelingen uit zijn allianties met sterfelijke vrouwen.
Zeus wordt ook afgeschilderd als een joviale ziel en houdt zich vaak bezig met feestvreugde. Dit werd soms gedaan met negatieve gevolgen voor stervelingen of medegoden. In het Griekse pantheon omvatte de rol van Zeus ook de controle over het weer. Slecht weer zoals onweersbuien en zware regenval werden toegeschreven aan perioden van slecht humeur.
Als goddelijk wezen schiet Zeus tekort als morele autoriteit, aangezien hij veel onvolkomenheden en persoonlijkheidsgebreken heeft. Zoals de meeste Griekse goden heeft Zeus menselijke gebreken en is hij geen almachtig wezen.
