Een voorbeeld van mutualisme in het regenwoud is de bestuiving van de Durian-boom door vleermuizen. Er zijn echter nog veel meer voorbeelden van mutualisme in dit soort ecosystemen. Een ander voorbeeld zijn de bestuivende wespen die eten van verschillende vijgensoorten in het Zuidoost-Aziatische regenwoud. De interactie tussen apen die fruit van planten of bomen eten, is een andere mutualistische relatie.
Mutualisme is een symbiotische relatie tussen twee soorten waarbij beide soorten profiteren van de interactie. In het geval van de apen en fruitplanten in regenwouden helpt de handeling van het eten van fruit van een plant door de primaten bij de zaadverspreiding. In deze relatie verkrijgen de primaten voedsel van planten of bomen en helpen op hun beurt de zaden naar andere gebieden te transporteren. Dit draagt bij aan het voortbestaan van verschillende plantensoorten.
Symbiotische relaties in het regenwoud
De termen mutualisme en symbiose kunnen door elkaar worden gebruikt. Symbiose in actie wordt vaak omschreven als een symbiotische relatie. Mutualisme komt voor in allerlei soorten biomen, zoals toendra En woestijnen . Symbiose in het tropisch regenwoud komt veel voor, maar wat is een symbiotische relatie in het regenwoud?
Mutualisme vindt plaats wanneer twee organismen van verschillende soorten een relatie hebben die beide soorten ten goede komt. Zowel planten als dieren nemen deel aan mutualisme.
hoeveel kopjes is een half pond pasta
Regenwouddieren en planten
Het regenwoud is een ideale plek om mutualisme waar te nemen, omdat veel planten en dieren uitsluitend in deze unieke tropische omgeving leven. Hoewel het Amazone-regenwoud een algemeen bekend voorbeeld is, zijn er regenwouden in Zuid-Amerika, Afrika, Azië en zelfs Australië.
Planten en dieren in het regenwoud gebruiken mutualisme om ervoor te zorgen dat alle planten voldoende stuifmeel hebben. Mutualisme beschermt ook weerloze dieren tegen roofdieren. Symbiotische relaties kunnen dieren helpen bij het succesvol paren en bij het voorzien van voedsel voor hun jongen. Deze relaties helpen andere planten en dieren voedsel te vinden.
hoe groot is 13 mm
10 voorbeelden van mutualisme
Chocoladebomen, een tropische groenblijvende boom die cacaobonen produceert, hebben verschillende voorbeelden van mutualisme. Een schimmel genaamd endomycorrhiza groeit op de wortels van de boom. De schimmel dringt de cellen van de wortels binnen en neemt suiker op die hij als voedsel uit de boom gebruikt. Vervolgens haalt de boom fosfor uit de schimmel. Beide soorten kunnen samen groeien en de voedingsstoffen die ze het meest nodig hebben uit elkaar halen.
Voordat de chocoladeboom bloemen produceert, groeien er knoppen die afsterven. Ook al lijkt het voor elk ander dier op een stervende plant, de rottende knoppen bieden een perfect thuis voor chocolademuggen. Chocolade muggen zijn een soort tropische mug. Terwijl de muggen in en rond de stervende bloemknoppen vliegen, pikken ze stuifmeel op en fungeren als bestuivers voor de bomen.
Nadat de knoppen afsterven, produceren de bomen bloemen en die bloemen dragen chocoladevruchten. De cacaopeulen zijn lang niet zo lekker als de chocolade die mensen eten, maar ze zijn een zoete traktatie voor een dier. De zoete vrucht trekt dieren aan zoals de kapucijnaap en andere harige wezens. Wanneer deze dieren zich in een bloem leunen om de vrucht in het midden te eten, raken hun harige gezichten bedekt met stuifmeel. De kleine dieren worden net als bijen bestuivers.
Een voorbeeld van mutualisme in het regenwoud vindt plaats in het binnenste van de chocoladeboom. Mealybugs eten honingdauw en mieren eten hun ontlasting. Wolluizen zijn een prooi voor vele andere insecten en dieren. Ze leven in de chocoladeboom en de mieren leven samen met hen in de boom. De boom biedt onderdak aan beide dieren en de wolluizen zorgen voor voedsel voor de mieren. Op hun beurt beschermen de mieren de wolluizen. Hoewel de wolluizen weerloos zijn, zijn de mieren beter uitgerust met stevige exoskeletten en scherpe scharen.
referentie com
Leafcutter-mieren gedijen in de Zuid-Amerikaanse regenwouden. Trouw aan hun naam snijden deze mieren bladeren in kleine stukjes en slepen de bladeren terug naar opslagfaciliteiten in de ondergrondse delen van hun mierenhopen. De mieren kauwen op de bladeren om er pulp van te maken en bewaren de pulp voor later gebruik. Bladsnijdermieren leggen zelfgemaakte mest op de pulp en hierdoor kan er een schimmel groeien. Jonge bladsnijdermieren eten de schimmel om te overleven – en al het werk dat de mieren doen om de bladeren te snijden en te verwerken, maakt het mogelijk dat de schimmel groeit.
Kapucijnapen leven in de regenwouden van Costa Rica en eten graag een verscheidenheid aan tropische bloemen die aan bomen groeien. Wanneer een aap een van deze bloemen eet, graaft hij zijn gezicht diep in het deel van de bloem dat stuifmeel bevat. Een deel van het stuifmeel komt vast te zitten in de vacht van de aap en de aap bestuift de volgende bloem door stuifmeel over te dragen wanneer hij eet. Het aapje krijgt een lekkere traktatie en de plantjes kunnen verder groeien doordat de bloemen bestoven zijn. Deze dieren en planten in het tropisch regenwoud vormen een symbiotische relatie.
In regenwouden in Azië wordt de Gongora-orchidee bestoven door de Aziatische houtbij. In normale relaties haalt een bij nectar uit een plant en bestuift de plant. In dit geval produceert de Gongora-orchidee geen nectar, maar wel een overweldigende geur waar vrouwelijke timmermansbijen dol op zijn. De mannelijke bijen zoemen de bloem in om zichzelf te bedekken met de geur met de bedoeling vrouwtjes aan te trekken, maar terwijl ze dat doen, pikken ze stuifmeel op en dragen het naar andere planten, waardoor ze effectief worden bestoven. Dan zijn de mannelijke bijen, bedekt met de geur van de bloem, beter in staat vrouwelijke bijen aan te trekken om mee te paren.
Harpijarenden zijn dol op de zaaddragende bessen en vruchten die in het regenwoud groeien. Wanneer een van deze adelaars een bes eet, breekt zijn spijsverteringsstelsel de zaden in de vrucht niet volledig af. Wanneer het dier dus elders in het regenwoud zijn behoefte doet, worden de zaden van de bes verspreid en kunnen er nieuwe planten groeien.
gewicht van de olifant in tonnen
De leljacana is een tropische vogel afkomstig uit de Zuid-Amerikaanse regenwouden. Deze vogels kunnen zowel een ritje als een maaltijd maken op de ruggen van grote knaagdieren in het regenwoud, capibara's genaamd. Leljacana's eten insecten en ze vinden teken bijzonder smakelijk. Als grote harige knaagdieren dragen capibara's veel teken met zich mee. Capibara's laten leljacana's ongedeerd op hun rug zitten. De vogels eten een keur aan teken en de capibara's blijven gespaard van de pijn en mogelijke ziekten die gepaard gaan met tekenbeten.
Mutualisme in de regenwouden is een manier van leven voor de duizenden planten en dieren die speciale symbiotische relaties gebruiken om te overleven. Tropische regenwouden zijn een soort bioom waar dieren en planten vaak samenwerken.
