De uitdrukking domme gans verwijst naar een persoon die zich op een kinderlijk dwaze maar enigszins komische manier gedraagt. Deze term komt uit verschillende bronnen. In de vermelding in de Brewer’s Dictionary of Phrase and Fable staat dat een dwaas of onwetend persoon een gans wordt genoemd vanwege de vermeende domheid van deze vogel. Het woordenboek van Samuel Johnson beschrijft ganzen als grote watervogels, spreekwoordelijk opgemerkt: ik weet niet waarom, voor dwaasheid.
De perceptie van ganzen als bijzonder dom en symbolisch voor dwaasheid heeft vier mogelijke bronnen. Eén bron is hun lompe waggelende wandeling, waardoor ze er onhandig uitzien als ze op het land zijn, ondanks hun gratie in het water. De tweede bron is dat de gans in de oude Egyptische hiërogliefen het embleem was voor een ijdele of dwaze man. De derde bron is dat de gans vaak wordt afgeschilderd als de onverstandige of goedgelovige in sprookjes en fabels als De Vos en de Gans. De vierde bron komt voort uit het feit dat mannelijke ganzen vaak overdreven reageren op waargenomen concurrentie van andere mannetjes. Als hun vrienden te dicht bij een ander mannetje komen, zal de boze gans tussen hen in gaan staan, komisch met zijn vleugels zwaaiend en sissende geluiden makend om zijn rivaal af te schrikken.
glimlach nu, huil later
